Straż ogniowa ochotnicza w osadzie Krośniewice mającej około 1600 mieszkańców, składa się z 80-u kilku dzielnych członków czynnych, którzy w razie ognia śpieszą na ratunek. Inni członkowie dają składkę pieniężną, z której sporządzają się narzędzia ratunkowe. Miło jest przypatrywać się, z jaką ochotą, zapałem i siłą straż Krośniewicka ratuje nieszczęśliwych pod przewodnictwem głównego naczelnika Stankiewicza oraz pomocników jego Kakowskiego i Kaufmana.
Narzędzia ratunkowe, jako to : sikawki, beczki, haki, topory i inne, mieszczą się w stosownym budynku i są w jak najlepszym porządku, a to dzięki łaskawemu przyłożeniu się ze strony hr. Branickiej. (Gazeta Świąteczna 1881 r.)
W roku 1880 została urządzona z ochotników straż ogniowa, składająca się z 100 członów czynnych, a należą do niej obywatele miejscy, żydzi i rzemieślnicy, - nawet służący od nich także należą do straży. Serce się raduje na widok szlachetnych tych ludzi wszelkich stanów, zajęć i wyznania, podążających na dany sygnał do niesienia pomocy na wypadek ognia w miasteczku lub okolicy. Krośniewice w roku 1882 kilkakrotnie były zagrożone pogorzelami, swoja straż jednak zawsze skuteczny ratunek dała.(Gazeta Świąteczna 1883 r.)
Zobacz też zdjęcie krośniewickich strażaków z lat 30 (tutaj)